Dit bericht is ingediend onder:

HOOPPAGINA HOOGTEKENINGEN,
Interviews en kolommen

Robert Greenberger

door Robert Greenberger

Toen ik in januari 2001 in Marvel aankwam, hadden president Bill Jemas en hoofdredacteur Joe Quesada net het toezicht gehouden op een succesvolle herschikking van de Spider-Man-franchise. Eerst installeerden ze Axel Alonso, vers van zijn werk bij Vertigo Comics, om de lijn te bewerken. Daarna brachten ze schrijver J. Michael Straczynski aan en koppelden hem met penciller John Romita Jr. Dit liet mensen voor het eerst in jaren positief over Spidey praten, net zoals de eerste Tobey Maguire/Sam Raimi -film fotografeerde.

Als gevolg hiervan was er een enorme interesse om dat in andere titels te parlayen en Alonso suggereerde een bloemlezing, niet ongelijk aan DC’s Legends of the Dark Knight, waar verschillende creatieve teams een kraak op het personage kunnen maken zonder te worden verplicht tot de continuïteit. Elk creatief team zou een nieuwe kijk op de webslinger brengen met een breed scala aan tonen die naar de serie zijn gebracht.

Spider-Man’s Tangled Web Omnibus Glenn Fabry Cover

Er is vandaag weinig herinnerd, Spider-Man’s Tangled Web, duurde slechts 22 nummers, maar bevat een aantal geweldige verhalen met bekende en verrassende namen. De verschillende collecties zijn nu al een tijdje uitverkocht, dus het is welkom om Spider-Man’s Tangled Web Omnibus deze winter te zien komen. The writer’ lineup is stellar with Garth Ennis, Greg Rucka, Peter Milligan, Bruce Jones, Kaare Andrews, Darwyn Cooke, Zeb Wells, Ron Zimmerman, Brian Azzarello, Scott Levy, Paul Pope, Daniel Way, Ted McKeever, and Robert Morrison & Brian Walsh. Bij het matchen van hen, onder covers van Glenn Fabry en Lee Weeks, is een moordenaarsrij kunstenaars, waaronder John McCrea, Eduardo Risso, Duncan Fregredo, Sean Phillips, Giuseppe Camuncoli, Leandro Fernandez, Jim Mahfood, Dean Haspiel, Jay Bone, Alberto Dosis, Alberto Dosis, Alberto Dosis, Alberto Dosis, Alberto Dosis, Weken, Andrews, Cooke, Pope en McKeever.

Hoezeer de Spirit-verhalen het titelpersonage opzij duwden, richtte deze serie zich evenveel of meer op de schurken, ondersteunende cast en inwoners van New York City dan de vriendelijke wall-crawler in de buurt. Dit bood enkele kleurrijke verhalen, waaronder het Kingpin Spotlight Tale “Severance -pakket” van #4 van Rucka en Risso, die werd genomineerd voor een Eisner Award voor “Beste Single nummer van een stripboek”. Spider-Man verschijnt in één paneel als het verhaal zich richt op Tom Chochrane, een man die de kingpin heeft gefaald, en wordt verzameld om de prijs te betalen. Hij is een familieman en smeekt het criminele brein om zijn familie te sparen en het wordt zoveel meer dan een misdaadverhaal met het gevoel van verantwoordelijkheid die zwaar hangt over de spelers.

Evenzo is de driedelige “herenovereenkomst” van Jones en Weeks een uitstekend karakterstudie en mysterie. Charlie Clemmens heeft geld nodig en biedt drie criminele kennissen de mogelijkheid om de geheime identiteit van Spider-Man te leren. Zodra hij bewijst dat hij kan leveren, worden de dingen opwarmen terwijl Charlie’s wanhoop stijgt en de inzet hoog blijft. Het derde hoofdstuk is een bevredigende uitleg over hoe het allemaal is ontstaan.

Een persoonlijke favoriet is “Flowers for Rhino” van Milligan en Fregredo en kijkt naar de man die vastzit in de kogelvrije huid.

Niet elk verhaal bevat de voor de hand liggende schurken of ondersteunende spelers. Crusher Hogan, de eerste man Peter Parker in de worstelring, krijgt wat liefde in “The Last Shoot” van Azzarello, Levy en Camuncoli.

Comedians werden komische schriftgeleerden Ron Zimmerman en Zeb Wells maakten hier enkele van hun vroegste indrukken. Wells werd geholpen door Dean Haspiel in het grappige J. Jonah Jameson -verhaal, “Behind the Smatache”. De late, geweldige Darwyn Cooke verscheen een zeldzaam wonder, keek naar de gier in “Open All Night”, geproduceerd met Jay Bone, een ander zeldzaam wonder uiterlijk. Het paar keerde terug voor ” Twas the Fight Before Christmas ‘met prachtige vier en Medusa – de enige keer dat gasthelden verschenen.

Spider-Man’s Tangled Web Omnibus Lee Weeks Cover

Zijn ze allemaal geweldig? De wet van gemiddelden zal je nee vertellen, en er komt veel neer op persoonlijke smaak. Het pausverhaal is bijvoorbeeld niet naar mijn zin. Maar samen bracht Alonso een aantal nieuwe stemmen binnen en ze hadden allemaal iets te zeggen over de wereld van Spider-Man. Dit was een nobel experiment en ik ben verheugd om het weer in druk te zien.

Aankoop

Spider-Man’s Tangled Web Omnibus

jdczd